ارتباط آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی با سلامت عمومی دختران دبیرستانی دارای اضافه وزن و چاق

هدف این پژوهش بررسی ارتباط آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی با سلامت عمومی دختران دبیرستانی دارای اضافه وزن و چاق بود. صدو یک دانش آموز دختر دبیرستانی دارای اضافه وزن و چاق شهرستان ورامین از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.آزمودنیها با نمایه توده بدنی صدک 85 تا 95 استاندارد مرکزکنترل بیماریها(CDC[1])، برای سن و جنس به عنوان اضافه وزن و صدک بیشتر از95 بعنوان چاق در نظرگرفته شدند. برای بررسی وضعیت آمادگی جسمانی آزمودنی‌ها از شاخصهای استقامت عضلات شکم(درازونشست)، انعطاف پذیری(رساندن دست درحالت نشسته به پنجه پا)، استقامت قلبی تنفسی(دوی 548 متر)، چابکی (دوی 4در9 متر)، استقامت عضلات کمربند شانه ای(بارفیکس اصلاح شده)، دوی سرعت (45 متر) و ترکیب بدنی با اندازه گیری چربی زیرپوستی سه سربازو و پشت ساق پا و با استفاده از فرمول اسلاتر و همکاران مشخص شدند. شاخص چاقی شکمی نیز محاسبه گردید. برای بررسی وضعیت سلامت عمومی از پرسشنامه سلامت عمومی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که در میان اجزاء ترکیب بدنی فقط بین جرم بدون چربی و جرم چربی بدن با سلامت عمومی و شاخص توده بدن با علائم کارکرد اجتماعی رابطه معنی دار وجود داشت (045/0P=). بین آمادگی جسمانی با خرده مقیاسهای سلامت عمومی رابطه معنی داری مشاهده نشد(292/0(p= که می‌تواند ناشی از خطای نمونه گیری باشد. بین انعطاف پذیری و استقامت قلبی- تنفسی با برخی از خرده مقیاس‌های سلامت عمومی رابطه معنی دار بود( 038/0P=). نظر به این که ارتباط منفی بین سطح آمادگی جسمانی با شاخص‌های سلامت عمومی و کاهش نمرات آن نشان از عدم سلامت جسمانی و روانی دارد و معنادار بودن ارتباط بین متغیرهای انعطاف پذیری و استقامت قلبی تنفسی با برخی از شاخص‌های سلامت عمومی‌، ممکن است به دلیل تاثیر فاکتورهای آمادگی جسمانی بر سلامت افراد باشد. بنابراین با توجه به یافته‌های این تحقیق می‌توان انتظار داشت که انجام فعالیت‌های ورزشی برای نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق یک ضرورت است. [1]  Control Disease Centeral